Vaak als ik aan vrienden of collega’s vraag of ze een goede dag hebben gehad op werk, krijg ik een antwoord in de trend van ‘ja, mijn mailbox is helemaal leeg”, of “ik ben nog lang niet klaar, ik moet vanavond echt nog een hoop mails beantwoorden”. Hoe is het mogelijk dat een technologie die is gemaakt om met name over grenzen heen te kunnen communiceren, nu een manier is geworden om te bepalen of mijn werk af is of niet? Als mijn mailbox leeg is krijg ik zelfs een complimentje van Microsoft dat ik al mijn taken af heb!
Op 15 augustus 1971 werd de eerste email verstuurd. Vandaag dus 53 jaar geleden. Het was een mooie doorbraak omdat we nu ook via computers konden communiceren zonder dat deze direct met elkaar verbonden waren. Daarmee konden we contact hebben met elkaar, kennis uitdelen zonder daarbij gebruikt te hoeven maken van een telegram, fax of brief. Zou de verstuurder van deze eerste mail, Raymond Tomlinson, ook gedacht hebben dan wij nu, anno 2024, de hele dag zitten te mailen achter ons bureau? En dat we zelfs tijdens vergaderingen, of zelfs prive- afspraken even gauw nog een mailtje beantwoorden? Ik verwacht niet dat dat zijn droomscenario was.
Regelmatig herinner ik mijzelf eraan dat ik met de komst van het internet en het gebruik van email, nooit heb nagedacht of dit nu daadwerkelijk het beste is wat ik kan doen met mijn tijd. Het is ‘ontstaan’ en nu moet ik er veel moeite voor doen om er weer vanaf te komen. Vandaar dat ik dat nu anders wil met de komst van AI. Mijn droomscenario is dat we met behulp van AI juist weer tijd hebben om ons menselijk potentieel te gebruiken, om waarde toe te voegen vanuit wie we zijn, wat we doen, waar we aan bijdragen en niet of onze mailbox leeg is of niet.
