Ik werd vandaag door BNR radio gevraagd om mijn mening te geven over het rapport van Microsoft dat vandaag verschenen is. Een aantal indrukwekkende cijfers uit het rapport:
- De gemiddelde werknemer ontvangt dagelijks 117 e-mails
- De gemiddelde werknemer ontvangt 153 Teams-berichten per werkdag.
- Dinsdags is de dag met de meeste vergaderingen (23%), terwijl vrijdags slechts 16%
- Bijna de helft van de werknemers (48%) – en meer dan de helft van de leiders (52%) – zegt dat hun werk chaotisch en gefragmenteerd aanvoelt.
- Vergaderingen na 20 uur zijn met 16% gestegen ten opzichte van vorig jaar
- De gemiddelde werknemer verstuurt of ontvangt nu meer dan 50 berichten buiten de kantooruren
- Om 22.00 uur duikt bijna een derde (29%) van de actieve werknemers weer in hun inbox,
Kortom, onze dag wordt tot in de late uurtjes bepaald door onze mailbox, agenda en teamsomgeving. Omdat we altijd aan staan, omdat we leiders hebben die dit voorbeeld geven en omdat we ons verantwoordelijk voelen, of soms wellicht bang zijn als we niet antwoorden.
Onze online werkomgeving zoals outlook en teams, is nooit bedacht of ontwikkeld om ons als kenniswerkers aan het werk te houden. Om het te gebruiken zoals we nu doen, namelijk om taken uit te delen, met grote groepen te communiceren (die we daarna met een vergadering weer af moeten stemmen) en heen en weer te mailen. Het is bedacht om ons te ondersteunen in ons vakmanschap, toegevoegde waarde, creativiteit en kennis. En nu dreigen we ten onder te gaan aan een technologie die onze dag bepaalt.
De oplossing ligt volgens Microsoft voor een groot deel in AI agents. De agent boss waarbij wij als mensen verschillende AI agents aansturen die het werk voor ons doen. Maar als we de AI technologie net zo implementeren als outlook en teams, dan ben ik bang dat dat zal betekenen dat we nog meer uren gaan werken, want een AI agents slaapt niet en vraagt toch onze continue aandacht. Dus als zij het voor het zeggen krijgen dan werken we straks 24 x 7, niets geen tijdswinst, nog meer werk. Dus laten we nadenken hoe we de technologie inzetten om ons te ondersteunen en niet om ons aan te sturen.
