De vraag die mij het meeste bezighoudt in mijn werk is “wat zou je doen als geld geen rol speelt”. En gelukkig weet ik het antwoord. Ik wil een bijdrage leveren in de maatschappij vanuit mijn gedachten dat werk en inkomen niet langer aan elkaar gerelateerd moeten worden. Dat we andere definities moeten hebben van werk en toegevoegde waarden. Dit komt voort uit het feit dat ik er persoonlijk verdriet van heb dat 80% van de mensen in loondienst zeggen iets anders te willen doen als ze hun basis zekerheden zouden behouden. Stil zitten? Nee zeker niet. Maar wel ergens aan bijdragen wat voor hen goed voelt en waar ze hun passies kunnen realiseren.
Vandaar dat ik probeer een experiment op te zetten rondom basisinkomen en technologie. Als wij de eigenaar zijn van onze eigen data en footprint, waarom mogen we er dan niet ook de vruchten van plukken? Ik ben een groot voorstander van innovatie en technologie, maar ik vind dat dat ook van ons vraagt dat we de rol van de mens daarin betrekken. Welke maatschappij willen wij zijn waarbij zowel de mens als de technologie een plekje hebben? Vandaar dat k wil experimenteren met een basisinkomen voor iedereen, kijken hoe datadividend zowel bedrijven laat groeien als onze eigen zekerheden kan bewerkstelligen. Of een robottax die ervoor zorgt dat de ongelijkheid tussen bedrijven en werknemers niet nog verder groeit.
Maar helaas zijn we daar nog niet. En worstel ik nu dus al een aantal jaren met mijn vurige wens om al mijn tijd hierin te steken, en tegelijkertijd het feit dat er brood op de plank moet komen voor mijzelf en mijn gezin. Een enorm dilemma, en een spagaat die mij dagelijks veel energie kost. En dus ben ik mijn eigen experiment. Want ik moet werken voor de kost, maar dat wat ik eigenlijk te doen heb en waar ik de grootste bijdrage kan leveren moet ik als een soort hobby project oppakken. Hoe geweldig zou het zijn als ik een basisinkomen had en ik dus al mijn tijd, energie en ervaring hier aan kan besteden?
