De huidige situatie maakt mij angstig voor onze gezondheid en de liefde voor mij die mijn dierbaar zijn. En ik heb zorg over mijn werk en inkomen. Tegelijkertijd tolt mijn hoofd van de positieve energie, niet alleen omdat er zoveel solidariteit is in Nederland, maar ook omdat het een unieke kans is die we hebben om een aantal afspraken en systemen aan te gaan passen aan de tijd waarin we leven. Want de tijden waren al in transformatie maar zijn nu voorgoed veranderd. Waarbij sommige onderwerpen juist weer terug moeten naar hoe het was, bijv. de rol van de overheid en het bestaansrecht van financiële beurzen. Terwijl andere afspraken juist nu onder de loep kunnen worden genomen en veranderd.
Want naast onze gezondheid is onze grootse zorg momenteel ons inkomen. De overheid heeft vandaag beloofd ons allemaal te steunen in deze tijd wat een prachtig gebaar is. Maar als we het opzetten als een soort lappendeken waarbij we, als alles voorbij is, gewoon weer teruggaan naar hoe het was, dan missen we echt een enorme kans. De zorgsector blijft onder druk, het onderwijs wordt niet echt vernieuwd en leraren blijven onder de hoogste druk werken, en beroepen die we nu zo hard nodig hebben blijven ondergewaardeerd of door ons voor lief genomen.
Ik zou graag willen kijken naar een herdefinitie van werk. Als we onze zekerheden zouden behouden dan zou bijna 70% van de werkenden iets anders gaan doen dan wat ze nu doen volgens jaarlijks onderzoek van Gallup. Kunnen we deze blanco pagina niet gebruiken om te gaan bepalen wat onze definities zijn van werken en leven? Waarbij technologie wellicht meer voor ons kan werken en wij de kans krijgen om nog beter te leven? De roep om een basisinkomen is groot deze dagen, en wellicht is dat in verkapte vorm ook wel wat de overheid ons nu biedt, maar kunnen we dat niet juist gaan invoeren voor iedere Nederlander? Een basiszekerheid voor iedereen. Niet uit armoede maar uit overvloed? Zodat we onze waarden kunnen toevoegen op die plekken waar we als maatschappij waarden aan hechten? Waar we onze menselijke vaardigheden en compassie voor elkaar veel meer kunnen inzetten: verbinden, oplossingen bedenken, creatief zijn en onze kennis vergroten door waarden te geven aan inzichten (data) en goede duiding van de inzichten (wetenschap). Zodat we vervolgens weer als mens besluiten kunnen nemen die ons allen raken? Technologie kan die dingen doen die herhaalbaar zijn? De kans is hier! Robots werken, mensen leven! We kunnen in deze ’20 jaren van de 21e eeuw in overvloed leven met elkaar. Angst voor gezondheid en het verlies van dierbaren? Ja, dat zal er zijn! Angst voor je persoonlijke bestaansrecht? Nee! Dat hoeft echt niet in Nederland.
