It takes two to tango is een gevleugelde uitspraak die ik bijna dagelijks gebruik. Naast dat het mij herinnert aan mijn opa en oma die samen in de woonkamer de tango dansten, betekent het voor mij dat ik altijd probeer te kijken naar de andere kant van een verhaal, naar de reden waarom dingen gebeuren of niet gebeuren, en naar de vraag achter de vraag. Want als ik dat niet begrijp kan ik ook niet veranderen of oordelen over bepaalde situaties. We leren het op al de managementopleidingen: ‘vraag 3x waarom’ of ‘leer te luisteren’, en daarin is het belangrijkste wat mij betreft: stel de vraag. Een goede vraag is beter dan het juiste antwoord. Dat is wat ik ook zo mis in de hele discussie momenteel over de Corona bestrijding. We stellen vrijwel geen vragen meer. We kijken naar cijfers en grafieken en we discussiëren over oplossingen en uiten daarin onze meningen. We nemen vrijwel geen tijd meer voor de vraag. Want wat is de vraag die onder alle gesprekken, cijfers en maatregelen ligt wat mij betreft? Hoe willen we uit deze Corona tijd komen en hoe ziet dat er voor jou uit? Als maatschappij en samenleving of als organisatie, winkelier of gezin en jou persoonlijk? Als we die vraag gaan stellen aan elkaar gaan we elkaar ook denk ik meer begrijpen en zullen de oplossingen anders zijn dan we gewend zijn. We bepalen dan met elkaar een nieuwe horizon en daarmee ook een nieuw en positief vooruitzicht. Ik daag iedereen uit, niet alleen de media, maar ook tijdens gesprekken op het werk, op school of gewoon met vrienden en familie, te vragen naar ons perspectief. Hoe willen we na Corona leven, werken, vieren en samenzijn?
De toekomst
van werken
Er wordt al jaren geschreven over de toekomst van werk. Maar is die er niet al lang? We kunnen er naar blijven kijken of over blijven nadenken maar we kunnen ook gewoon gaan doen!
